NIRE LEHOIA
Afrikatik ekarri nuen lehoia txiki txikia zenean. Oso bihurria zen. Ah! Nire lehoiak Ase du izena, 2 urte ditu, eta fruta jatea gustuko du; arraroa ezta? Loroak ere gustuko ditu, ez jateko, ez pentsa! Hitz egiteko baizik! Ez dakit nola baino nik uste dut nire loroarekin hitz egiten duela.
Oso abentura polita pasatu nuen Aserekin Afrikan:Jaio berria zen eta egun batean bere amaren bistatik ezkutatu zen. Baina zulo batean erori zen.Ni lehoiak begiratzen ari nintzen argazki safari batean. Atzetik jarraitu eta zulora bota nintzen bere bila.
Ase eta ni meategi batean agertu ginen, bagoneta batean.Irristatzen hasi ginen eta ikaragarri emozionantea izan zen. Azkenean argia ikusi genuen eta hegan atera ginen.
Suerte handia izan genuen, elefante baten gainean erori ginelako. Elefantea ona zen suertez eta nik gidatu egin nuen aterpe bateraino.
Asek nirekin etorri nahi zuen eta zorionez Nafarroako Gobernuak onartu egin zuen lehoia nirekin egotea. Aseri nirekin bizitzen utzi zioten!
Orain, ikaragarri gustura nabil Aserekin. Espero dut Ase ere nirekin gustura egotea.
A badakizue zenbat pisatzen duen? 742kg eta egunero 4kg txuleta jaten ditu.
Orain dela lau egun katu bat jan zuen eta nire bizilagun batzuk kexatzen hasi dira. Beldur naiz Nafarroako Gobernuak kenduko ote didan!
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina